Deep waters of artistry

Foty, które lubię  i miejsca – opuszczone, zapomniane, bezużyteczne.
Miejsca, gdzie czas się zatrzymał a technika dotknięta znakiem czasu, przestała toczyć koło produkcji. Poszarpane maszynopisy porosły tynkiem, sypiącym się z wiszących na wiązaniach stropowych, bryłach betonu.
Kolejne warstwy farby odkrywają tajemnice wzorów, porastając milczące ściany. Zwijają się od wspomnień głośnych dźwięków, odgłosów, tajemnic wyszeptanych gdzieś pomiędzy kolejną fusiastą kawą “Super” mieloną co rano, przez sekretarkę o krótkich blond lokach.

Stary tarczowy telefon, zapomniał już plany zamówień produkcyjnych.Gliniany wazon, nie pamięta smaku łodygi goździka. Szeroko otwarte okna, zapraszają do wnętrza ptaki, ukrywające się pod fragmentami konających cegieł.
Schody prowadzące ongiś na wyższe stanowisko rozebrał czas, urywając stopnie kariery.Przez szczeliny dachowe przeciska się jasna smuga światła, pełzając po zgliszczach.
Oparta o ścianę, przystawiam ucho i z pokorą wczytuje się w dźwięki, zapisane w jej wnętrzu…jeszcze żyją. Zapamiętam je… pstryk.

Arms factory „Mesko”:
Photo scan

Digital photo